Brontherapie

Bij de kleine bron geven we tijdens de individuele begeleiding ook brontherapie. Deze therapie is ontwikkeld door Lonneke. Het is een therapie geheel afgestemd op de persoon met wie we werken.

Door verschillende oorzaken is er in het lichaam spanning ontstaan. Dit kan door pijn worden veroorzaakt en daarna verergerd worden door angst voor die pijn. Of bijvoorbeeld door (aangeboren) spierspanning komen die vervolgens weer pijn veroorzaakt. Hierdoor vinden kinderen het niet meer prettig om aangeraakt te worden. De angst voor nog meer pijn of de daadwerkelijke pijn zorgen voor een terughoudendheid. Hierdoor ontstaat een vicieuze cirkel die moeilijk te doorbreken is.

De basis van brontherapie is het weghalen van de spanning, dit zorgt namelijk direct voor vermindering van de pijnbeleving.

Het doel is een staat van ontspanning te bereiken waardoor er ook langdurige vermindering van pijn optreedt.

Dit vraagt tijd en aandacht.

Om deze ontspanning te bereiken hebben we verschillende tools bij de brontherapie. 

Omgeving: Het is om te beginnen erg belangrijk om de therapie te geven in een omgeving waar je je op je gemak voelt, het moet je bijvoorbeeld niet herinneren aan een ziekenhuis of andere plek waar je eerder pijn hebt ervaren. De kleine bron is een gebouw met natuurlijke, ronde vormen. Je voelt je er beschut en gedragen.

Prikkels: Als je zintuigen zachte, natuurlijke prikkels binnen krijgen uit de omgeving geven ze je hersenen een seintje dat alles veilig is. En veiligheid is de basis voor ontspanning. Bij de kleine bron zijn alle prikkels zacht. Warme kleuren, natuurgeluiden, zachte materialen en prettige geuren (geen chloor in ons bad).

Aanraking: Aanraking is een basisbehoefte van ieder mens. We gaan op zoek naar een vorm van aanraken die weer fijn is. Hiervoor starten we in ons extra warme therapiebad. Gedragen worden op en zacht bewogen worden in water zorgt voor diepe rust en ontspanning. Het autonome zenuwstelsel wordt hierdoor geactiveerd: je hersenen krijgen het seintje om te ontspannen. Als de eerste ontspanning is bereikt kun je zacht en voorzichtig op zoek naar nog meer ontspanning. Door bewegingen in het water wordt het lichaam heel voorzichtig los gemaakt van de pijn. Stukje bij beetje pellen we die weg totdat we bij de bron komen waar het rustig en stil is. Voor iemand die kijkt lijkt het misschien alsof er niks gebeurd, maar de subtiele, zachte bewegingen geven het lichaam een gevoel van diepe rust.

Naast het aangeraakt worden door warm water kunnen we ook aanraken met onze handen. Dit kan bijvoorbeeld via een massage: zachte lemniscaat bewegingen over de voeten of handen, het licht masseren van de rug of nek; maar het kan ook betekenen dat je vast gehouden wordt en zacht geaaid over je haren. Of dat iemand alleen maar je hand vasthoudt terwijl je op het waterbed uitrust. Tijdens een massage of zachte aanraking neemt het cortisol gehalte, dat stress veroorzaakt, af en neemt het niveau van oxytocine, dat je een gevoel van veiligheid en gebondenheid geeft, toe. Oftewel: op een fijne manier aangeraakt worden ontspant en vermindert pijn.

Tijd: ontspannen kan niet als er haast is. Voor brontherapie heb je tijd nodig. De therapeut heeft tijd nodig om te kunnen observeren en voelen wat een kind nodig heeft, het kind heeft tijd nodig om zich aan te passen aan het nieuwe gevoel.

Dat betekent dat er soms ‘niks’ gebeurd. Tijdens dat ‘niks’ kan het kind landen in de ontspanning.

Bij de kleine bron zijn de omstandigheden helemaal ideaal om deze therapie te geven, maar brontherapie is geen wonder dat alleen door bijzondere mensen kan worden uitgevoerd. Met wat tips is een heleboel ook thuis te doen. Juist ouders/verzorgers kennen als geen ander hun kind en kunnen dus heel mooi aanbieden wat op dat moment passend is. Zo hoef je niet meer altijd hulpeloos toe te zien en ben je niet meer afhankelijk van anderen, maar kun je ook zelf iets voor je kind betekenen